โรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรัง (Chronic Endocarditis)
1. นิยาม
โรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรัง (Chronic Endocarditis) หมายถึงภาวะที่เยื่อบุหัวใจ (endocardium) หรือลิ้นหัวใจอักเสบอย่างต่อเนื่อง โรคนี้เมื่อเปรียบเทียบกับโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเฉียบพลันแล้วมีการดำเนินโรคช้าและค่อยเป็นค่อยไป โรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังโดยทั่วไปแล้วเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียหรือการอักเสบที่ไม่ติดเชื้อ อาการจะปรากฏช้าๆ และดำเนินเป็นเวลานาน โรคนี้ทำให้ลิ้นหัวใจเสียหายอย่างเรื้อรังและอาจส่งผลต่อการทำงานของหัวใจ
2. ลักษณะเฉพาะ
ลักษณะเฉพาะหลักของโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังคือความต่อเนื่องของการอักเสบและการดำเนินโรคที่ค่อยเป็นค่อยไป ซึ่งแตกต่างจากโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเฉียบพลันที่มีอาการรวดเร็วและดำเนินโรคอย่างรวดเร็ว โรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังนั้นดำเนินโรคช้าๆและมีการอักเสบอย่างต่อเนื่องส่งผลต่อลิ้นหัวใจ ลักษณะเฉพาะหลักมีดังนี้
- ดำเนินโรคช้า : โรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังจะดำเนินโรคช้าๆ เป็นเวลาหลายเดือนหรือหลายปี ในระยะเริ่มต้น อาการอาจไม่ปรากฏหรือไม่รุนแรง และอาการต่างๆ เช่น การทำงานของหัวใจลดลงจะค่อยๆ เกิดขึ้น
- ลิ้นหัวใจเสียหาย : โรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังทำให้เกิดความเสียหายอย่างต่อเนื่องต่อลิ้นหัวใจ การติดเชื้อที่เป็นเวลานานจะทำให้ลิ้นหัวใจเกิดการเปลี่ยนแปลงเนื่องจากการอักเสบ, การแข็งตัว, การหลุดล่อน เป็นต้น ทำให้การทำงานของลิ้นหัวใจลดลง ส่งผลให้ลิ้นหัวใจทำงานได้ไม่ดีและอาจทำให้เกิดภาวะหัวใจล้มเหลวได้
- การอักเสบที่ไม่ติดเชื้อ : ในบางกรณี โรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังอาจเกิดจากสาเหตุที่ไม่ติดเชื้อ (เช่น ไข้รูมาติก โรคภูมิต้านทานผิดปกติ เป็นต้น) สาเหตุเหล่านี้จะทำให้เกิดการอักเสบโดยไม่ติดเชื้อและทำให้หัวใจเสียหายอย่างต่อเนื่อง
- การทำงานของหัวใจลดลง : การอักเสบและความเสียหายของลิ้นหัวใจอย่างต่อเนื่องจะส่งผลต่ออุทกพลศาสตร์ของเลือดในหัวใจ ทำให้เกิดภาวะหัวใจล้มเหลว และการทำงานของหัวใจลดลง นอกจากนี้ยังอาจทำให้เกิดลิ่มเลือดหรือลิ้นหัวใจหลุดล่อน ทำให้เกิดโรคหลอดเลือดสมองหรือภาวะลิ่มเลือดอุดตันในปอด ซึ่งเป็นภาวะแทรกซ้อนทั่วร่างกาย
3. สาเหตุ
โรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังอาจเกิดจากสาเหตุต่างๆ และสามารถแบ่งตามสาเหตุได้เป็นชนิดติดเชื้อหรือไม่ติดเชื้อ
- Streptococcus viridans : แบคทีเรียชนิดหนึ่งที่อาศัยอยู่ในช่องปากและทางเดินหายใจส่วนบน ซึ่งอาจเกิดจากการรักษาทางทันตกรรมหรือการติดเชื้อในช่องปาก แบคทีเรียชนิดนี้จะทำให้เกิดการอักเสบอย่างต่อเนื่องที่ลิ้นหัวใจและทำให้เกิดโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรัง
- Staphylococcus aureus : สตาฟิโลคอคคัสออเรียสที่พบในผิวหนังหรือเยื่อบุผิว โดยทั่วไปพบในผู้ใช้ยาทางหลอดเลือดดำหรือผู้ที่มีลิ้นหัวใจเทียม
- Enterococcus : แบคทีเรียที่พบในลำไส้ใหญ่ โดยทั่วไปจะส่งผลต่อผู้ที่มีลิ้นหัวใจผิดปกติ การติดเชื้อจากแบคทีเรียชนิดนี้ก็สามารถทำให้เกิดโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังได้เช่นกัน
- แบคทีเรียอื่นๆ : Corynebacterium, Pseudomonas เป็นต้น แบคทีเรียหลากหลายชนิดสามารถเป็นสาเหตุของการติดเชื้อได้ แต่กรณีที่เกิดโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังจากสาเหตุที่ติดเชื้อนั้นพบได้น้อย และส่วนใหญ่เกิดจากการติดเชื้อเฉียบพลันในระยะแรกที่ไม่ได้รับการรักษาและกลายเป็นเรื้อรังในระยะยาว
3.2. สาเหตุที่ไม่ติดเชื้อ
- ไข้รูมาติก (Rheumatic Fever) : ไข้รูมาติก เป็นโรคภูมิต้านทานผิดปกติที่อาจเกิดขึ้นหลังจากการติดเชื้อแบคทีเรียกลุ่มสเตรปโตคอคคัสที่ทำให้เกิดหวัดหรือคออักเสบ ซึ่งทำให้เกิดการอักเสบที่ลิ้นหัวใจ ไข้รูมาติกที่ทำให้เกิดโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังจะทำให้ลิ้นหัวใจเกิดการแข็งตัวและการหนาตัวได้
- โรคภูมิต้านทานผิดปกติ : โรคลูปัส(SLE) หรือโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ เป็นต้น ซึ่งเป็นโรคภูมิต้านทานผิดปกติที่ทำให้เกิดโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังได้ ในโรคเหล่านี้ ระบบภูมิคุ้มกันจะโจมตีเนื้อเยื่อของตัวเอง ทำให้เกิดการอักเสบที่เยื่อบุหัวใจ
- โรคเมตาบอลิซึม : โรคเบาหวานหรือไขมันในเลือดสูง เป็นต้น ซึ่งเป็นโรคเมตาบอลิซึมที่อาจส่งผลต่อการเกิดโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรัง โรคเหล่านี้จะกระตุ้นการอักเสบและทำให้ลิ้นหัวใจเสียหายอย่างต่อเนื่อง
4. อาการ
อาการของโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังจะเริ่มต้นไม่รุนแรงกว่าโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเฉียบพลันและจะแย่ลงเรื่อยๆ อาการหลักมีดังนี้
- มีไข้ต่อเนื่อง : ผู้ป่วยโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังอาจมีไข้ต่ำอย่างต่อเนื่อง และอาการอาจรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ไข้เกิดจากการติดเชื้อหรือการอักเสบ
- ความเมื่อยล้าและอ่อนเพลีย : การอักเสบอย่างต่อเนื่องและความเสียหายของลิ้นหัวใจจะทำให้เกิดความเมื่อยล้าทั่วร่างกาย ผู้ป่วยจะมีอาการอ่อนเพลียและเหนื่อยง่าย
- หายใจลำบาก : การทำงานของลิ้นหัวใจลดลงจะทำให้เกิดภาวะหัวใจล้มเหลวได้ ส่งผลให้เกิดหายใจลำบากและบวม เป็นต้น
- เสียงหัวใจผิดปกติ : การอักเสบที่ลิ้นหัวใจจะทำให้เกิดเสียงหัวใจผิดปกติซึ่งสามารถตรวจพบได้จากการฟังเสียงหัวใจ
- การเปลี่ยนแปลงของหลอดเลือดส่วนปลาย : ที่ปลายนิ้วมือหรือปลายนิ้วเท้าอาจพบOsler’s nodes(ตุ่มเล็กๆ ที่เจ็บปวด), Janeway lesions(รอยโรคที่ไม่เจ็บปวด), splinter hemorrhages(เลือดออกใต้เล็บ) เป็นต้น ซึ่งเป็นอาการทั่วร่างกายที่เกิดจากการติดเชื้อทางกระแสเลือดที่ส่งผลต่อหลอดเลือดส่วนปลาย
- การทำงานของหัวใจลดลง : การอักเสบและความเสียหายของลิ้นหัวใจอย่างต่อเนื่องจะทำให้เกิดภาวะหัวใจล้มเหลวได้ และอาจมีอาการหายใจลำบาก, บวม, อ่อนเพลีย เป็นต้น
5. วิธีการรักษาและผ่าตัด
การรักษาโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังจะใช้ยาและการผ่าตัดร่วมกัน ในภาวะติดเชื้อเรื้อรัง การรักษาจะใช้เวลานานและต้องป้องกันไม่ให้เกิดการติดเชื้ออย่างต่อเนื่อง
- การรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ : โรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังส่วนใหญ่เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียดังนั้นการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะจึงมีความสำคัญ ยาปฏิชีวนะจะต้องเลือกให้เหมาะสมกับชนิดของแบคทีเรีย และโดยทั่วไปจะให้ทางหลอดเลือดดำ การรักษาอาจใช้เวลาหลายสัปดาห์หรือหลายเดือน ตัวอย่างเช่น การติดเชื้อจากStreptococcus viridansสามารถรักษาได้ด้วยเพนิซิลลินหรือเซฟทริอักโซนเป็นต้น
- ยาต้านเชื้อรา : ถ้าสาเหตุมาจากเชื้อราแคนดิดาจะใช้ยาต้านเชื้อราในการรักษา การติดเชื้อราค่อนข้างพบได้น้อย แต่จำเป็นต้องได้รับการรักษา
5.2. การรักษาด้วยการผ่าตัด
- การผ่าตัดเปลี่ยนลิ้นหัวใจ : ถ้าลิ้นหัวใจเสียหายอย่างรุนแรงเนื่องจากโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรัง อาจจำเป็นต้องผ่าตัดเปลี่ยนลิ้นหัวใจ การผ่าตัดจะทำโดยการใส่ลิ้นหัวใจเทียมหรือซ่อมแซมลิ้นหัวใจด้วยเนื้อเยื่อของผู้ป่วยเองเป็นต้น
- การกำจัดลิ่มเลือด : ถ้าเกิดลิ่มเลือดในโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังและส่งผลต่อหัวใจ อาจจำเป็นต้องกำจัดลิ่มเลือดออก
- การปรับปรุงการทำงานของหัวใจ : ถ้าการทำงานของหัวใจลดลงอย่างรุนแรงเนื่องจากการอักเสบที่ลิ้นหัวใจ อาจจำเป็นต้องผ่าตัดบายพาสหัวใจหรือการปลูกถ่ายหัวใจเป็นต้น
6. การพยากรณ์โรคและวิธีการดูแลรักษา
โรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังจำเป็นต้องได้รับการรักษาและดูแลรักษาในระยะยาว การพยากรณ์โรคจะขึ้นอยู่กับสาเหตุของการติดเชื้อ สภาพของลิ้นหัวใจ ระยะเวลาและวิธีการรักษา
- การตรวจพบและการรักษาในระยะแรกมีการพยากรณ์โรคที่ดี : โรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังถ้าตรวจพบในระยะแรกและได้รับการรักษาอย่างเหมาะสมจะมีการพยากรณ์โรคที่ดี หากความเสียหายของลิ้นหัวใจไม่รุนแรง อาจฟื้นตัวได้หลังการรักษา
- การรักษาที่ล่าช้ามีการพยากรณ์โรคที่ไม่ดี : หากการรักษาล่าช้าหรือไม่สมบูรณ์ อาจทำให้เกิดการทำงานของหัวใจลดลง, ภาวะหัวใจล้มเหลว, ภาวะแทรกซ้อน เป็นต้น ในกรณีเช่นนี้อาจจำเป็นต้องปลูกถ่ายหัวใจเป็นต้น
- การตรวจติดตามอย่างสม่ำเสมอ : ผู้ป่วยโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังควรตรวจอัลตราซาวนด์หัวใจและตรวจเลือดเป็นระยะเพื่อติดตามผลการรักษา
- การป้องกันการติดเชื้อ : ผู้ป่วยอาจได้รับยาปฏิชีวนะก่อนการรักษาทางทันตกรรมหรือการผ่าตัด และควรดูแลสุขอนามัยเพื่อป้องกันการติดเชื้อ
- การรักษาสุขภาพที่ดี : ควรดูแลสุขภาพให้ดี เช่น การควบคุมอาหาร การออกกำลังกาย งดสูบบุหรี่ และงดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ เพื่อรักษาสุขภาพหัวใจให้แข็งแรง
สามารถดูแลและรักษาโรคเยื่อบุหัวใจอักเสบชนิดเรื้อรังได้อย่างมีประสิทธิภาพด้วยการดูแลและรักษาข้างต้น
ความคิดเห็น0